slynge

Noors

[A] slynge

overgankelijk gooien, slingeren
«Han grep en stein og slynget den mot forfølgerne.»
Hij pakte een steen en gooide die tegen de achtervolgers.
overgankelijk (honing) slingeren

[B] slynge

overgankelijk omarmen, omhelzen, omklemmen, omslingeren
«Hun slynget armene om hans hals.»
Ze omhelsde hem.

slynge seg

wederkerend kronkelen, slingeren, winden, wurmen
«Villvinen slynget seg oppover veggen.»
Wilde wingerd windt zich bergopwaarts.
wederkerend, (aardrijkskunde) meanderen, winden
«Elva slinget seg gjennom dalen.»
De rivier meandert door het landschap.

[A] slynge

[B] slynge

slynge seg

wederkerend, (bijvorm) kronkelen, slingeren, winden, wurmen
«Kanalsystemet slynger seg rundt fleire kilometer i byen og langs kanalruta finn vi det pulserande turistlivet.»
Het kanaalsysteem wurmt zich meerdere kilometers rond in de stad, en langs de kanaalroute vindt u het drukke toeristische leven.
wederkerend, (aardrijkskunde), (bijvorm) meanderen, winden
«Elva slinget seg gjennom dalen.»
De rivier meandert door het landschap.