schimpnaam

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schimpnaam    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schimp·naam

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  schimpen ww  en  naam zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schimpnaam	schimpnamen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de schimpnaam m

1. spottende, beledigende of krenkende bijnaam voor iemand of een groep personen

   • Er verschijnt niet vaak een boek waaraan iemand vijfenveertig jaar heeft gewerkt, luidde in 1999 de eerste zin van een recensie in NRC Handelsblad. Besproken werd het Groot Schimpnamenboek van Nederland, door Dirk van der Heide. Schimpnamen, of locofaulismen, zijn bijnamen voor inwoners van een stad of dorp waar een verhaal achter zit.  
   • Je zou denken dat er allang een overzicht van oude scheldwoorden zou bestaan, maar dat bleek niet het geval. Jongenelen kon ze ook niet snel bij elkaar zoeken, want soms had Mak vermeld dat het om een ‘scheldnaam’ of ‘schimpnaam’ ging, maar meestal niet.  
   • Zo is de schimpnaam Jan Laefcutte voor ‘iemand die de vrouwen laaft, gerieft’ slechts aangetroffen in één rederijkerstekst uit de tweede helft van de 16de eeuw, maar daarmee heb je wel een zeer oude vindplaats te pakken voor cutte in de betekenis ‘vagina’.  

Synoniemen

• spotnaam, scheldnaam

Gangbaarheid

• Het woord schimpnaam staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schimpnaam" herkend door:

73 %	van de Nederlanders;
71 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.