rim

Engels

Zelfstandig naamwoord

rim

1. velg

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ɾiːm /

Woordafbreking

• rim

Woordherkomst en -opbouw

• [A]: Afkomstig van het Oudnoordse woord  hrím zn  ("rijm", "rijp")
• [B]: Afkomstig van het Franse woord  rime zn  ("rijm")

Naar frequentie	11142

[A]: m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rim	rimen	rimer	rimene
genitief	rims	rimens	rimers	rimenes

[A], [B]: o	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rim	rimet	rim	rima rimene
genitief	rims	rimets	rims	rimas rimenes

Zelfstandig naamwoord

[A]: rim, m / o

1. (meteorologie) rijm, rijp

Synoniemen

•  rimfrost zn 

Hyperoniemen

•  belegg zn 

Meroniemen

•  iskrystall zn 

rim

1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van rim

Schrijfwijzen

•  rimer zn , m

Zelfstandig naamwoord

[B]: rim, o

1. (dichtkunst) rijm (hoorbare correspondentie tussen het einde van twee of meer woorden, lettergrepen, vooral in verzen aan het einde van versregels)
2. alliteratie, letterrijm, stafrijm (een hoorbare overeenstemming tussen het begin van twee of meer woorden, bijv. "zo gewonnen, zo geronnen"; vaak in reclame of politiek)
3. (dichtkunst) een kort, eenvoudig gedicht in rijmpjes (bijv. een kleuterversje )
4. (verouderd) een redelijke, begrijpelijke verbinding van een context

Hyperoniemen

• [1]:  ord zn 

Hyponiemen

• [1]:  enderim zn 
• [1]:  halvrim zn 
• [1]:  helrim zn 
• [1]:  innrim zn 
• [1]:  kryssrim zn 
• [2]:  bokstavrim zn 
• [3]:  barnerim zn 

Afgeleide begrippen

• [3]:  rimord zn 

Verwante begrippen

• [1]:  assonans zn 
• [1]:  strofe zn 
• [1]:  vers zn 
• [2]:  allitterasjon zn 
• [4]:  rimelighet zn 
• [4]:  sammenheng zn 

Uitdrukkingen en gezegden

• [1]: mannlig rim

een mannelijk rijm, een staand rijm

• [1]: kvinnelig rim

een vrouwelijk rijm, een slepend rijm

• [1]: daktylisk rim

een dactylisch rijm

• [1]: løpende rim

• [1]: svevende rim

• [1]: kløvet rim

• [1]: kiastisk rim

• [1]: omsluttende rim

• [1]: pleonastisk rim

• [1]: rike rim

• [1]: rent rim

• [1]: urent rim

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ɾiːm /

Woordafbreking

• rim

Woordherkomst en -opbouw

• [A]: Afkomstig van het Oudnoordse woord  hrím zn  ("rijm", "rijp")
• [B]: Afkomstig van het Franse woord  rime zn  ("rijm")
• [C]: Afkomstig van het Oudnoordse woord  rim zn  ("lijst", "stong")

[A], [B]: o	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rim	rimet	rim	rima

Zelfstandig naamwoord

[A]: rim, o

1. (meteorologie) rijm, rijp

Synoniemen

•  rimfrost zn 

Hyperoniemen

•  belegg zn 

Meroniemen

•  iskrystall zn 

rim

1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van rim

Zelfstandig naamwoord

[B]: rim, o

1. (dichtkunst) rijm (hoorbare correspondentie tussen het einde van twee of meer woorden, lettergrepen, vooral in verzen aan het einde van versregels)
2. (economie), (politiek) alliteratie, letterrijm, stafrijm (een hoorbare overeenstemming tussen het begin van twee of meer woorden, bijv. "zo gewonnen, zo geronnen"; vaak in reclame of politiek)
3. (dichtkunst) een kort, eenvoudig gedicht in rijmpjes (bijv. een kleuterversje )
4. een redelijke, begrijpelijke verbinding in een context '(ergens iets mee kunnen, zijn conclusies uit iets trekken)

Hyponiemen

• [1]:  bokstavrim zn 
• [1]:  enderim zn 
• [1]:  halvrim zn 
• [1]:  heilrim zn 
• [1]:  innrim zn 
• [1]:  kryssrim zn 

Afgeleide begrippen

• [1]:  rimord zn 

Verwante begrippen

• [1]:  assonans zn 
• [1]:  strofe zn 
• [1]:  vers zn 
• [2]:  allitterasjon zn 
• [4]:  samanheng zn 
• [4]:  samsvar zn 

[C]: v	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rim	rimma	rimmar rimmer	rimmane rimmene

Zelfstandig naamwoord

[C]: rim, o

1. lijst, roest, roede, stang, sport (laddersport)

Synoniemen

•  fjøl zn 
•  stong zn 
•  spildre zn 
•  sprosse zn 
•  trale zn 

Portugees

enkelvoud	meervoud
rim	rins

Zelfstandig naamwoord

rim m

1. (anatomie) nier