reverence

Uit WikiWoordenboek
1. enigszins buigen van de hals en de knieën waarbij één been naar achteren wordt geplaatst

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • re·ve·ren·ce
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord reverence reverences
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de reverencev / m

  1. enigszins buigen van de hals en de knieën waarbij één been naar achteren wordt geplaatst, meestal uitgevoerd door een vrouw als eerbiedige begroeting van een hooggeplaatst persoon
    • Toen ze werd aangehouden door een Duitse patrouille, maakte ze met haar boeket een beleefde reverence. [1]
     De Engelse koningin was in het begin van de zomer op bezoek geweest in Stockholm en toen had een van de vrouwelijke sossenministers geweigerd een reverence te maken toen ze de koningin begroette.[2]
Vertalingen

Gangbaarheid

78 % van de Nederlanders;
66 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen