requisitoir

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  requisitoir    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌrekwiziˈtor / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• re·qui·si·toir

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans  réquisitoire zn , in de betekenis van ‘eis, betoog’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1548

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	requisitoir	requisitoirs requisitoiren
verkleinwoord	requisitoirtje	requisitoirtjes

Zelfstandig naamwoord

het requisitoir o

1. (juridisch) aanklacht van de officier van justitie tijdens een strafproces, waarin hij de feiten op een rijtje zet, zijn mening geeft over het bewijs en een bepaalde straf eist

   ▸ Het OM begon donderdag met het requisitoir, dat in totaal vier dagen zal duren. De strafeis wordt bekend op 1 maart.

2. (figuurlijk) uitgebreid betoog waarom iets of iemand niet deugt

   ▸ Een cliché over journalistiek: eerst wordt het requisitoir opgesteld, en dan krijgt de verdachte een uurtje om te ‘reageren’.

Schrijfwijzen

• rekwisitoor (meer vernederlandste vorm)

Vertalingen

    1. aanklacht van de officier van justitie tijdens een strafproces, waarin hij de feiten op een rijtje zet, zijn mening geeft over het bewijs en een bepaalde straf eist   

Papiaments: eis

Gangbaarheid

• Het woord requisitoir staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "requisitoir" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.