plekke

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • plek·ke
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

plekke

  1. datief vrouwelijk  van plek, op die plaats
    • Hij was al snel ter plekke. 
    • We hebben de laatste ontwikkelingen hier live bijgehouden voor je, inclusief video's, achtergrondinformatie en commentaar van onze verslaggevers ter plekke. Het liveblog is inmiddels gesloten, maar hieronder valt alles terug te lezen. [1] 

Gangbaarheid

Verwijzingen


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

plekke

  1. plek


Urkers

Zelfstandig naamwoord

plekke

  1. plek


Veluws

Zelfstandig naamwoord

plekke

  1. plek


West-Vlaams

Zelfstandig naamwoord

plekke

  1. plek