paleoceen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  paleoceen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌpalejoˈsen / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• pa·leo·ceen

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans Paléocène, naam voorgesteld in 1874 door de Franse botanist W.P. Schimper; van Oudgrieks παλαιός (palaiós) "oud" en καινός (kainós) "nieuw", dus: "oudste nieuwe (leven)"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	paleoceen	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het paleoceen o

1. (geologie) geologisch tijdperk waarin een grote verscheidenheid van zoogdieren ontstond, eerste tijdvak van het era paleogeen, van 66 tot 56 miljoen jaar geleden

   • De 'meest recente' plotse opwarming dateert van het einde van het paleoceen, ongeveer 56 miljoen jaar geleden. 

Schrijfwijzen

• Vóór 2006 was de spelling Paleoceen. In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.
• Vóór 1955 was de spelling Palaeoceen.

Hyperoniemen

• tijdvak (geologie)
• paleogeen
• cenozoïcum of kaenozoïcum
• fanerozoïcum

Hyponiemen

• thanetiaan of thanetien
• selandiaan of selandien
• daniaan of danien

Verwante begrippen

• oligoceen
• eoceen

Vertalingen

    1.   

Engels: Palaeocene (en), Paleocene (en) Frans: Paléocène (fr) m

Spaans: Paleoceno (es)

	stellend
onverbogen	paleoceen
verbogen	paleocene
partitief	paleoceens

Bijvoeglijk naamwoord

paleoceen

1. uit het paleoceen of betrekking hebbend op dat tijdperk

   • Dit fossiel is van paleocene ouderdom. 

Gangbaarheid

• Het woord paleoceen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.