ontwortelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontwortelen    (hulp, bestand)
• IPA: / ɔntˈwɔrtələ(n) / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• ont·wor·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands ontwortelen, afgeleid van wortelen met het voorvoegsel ont-, cognaat met Duits entwurzeln

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontwortelen	ontwortelde	ontworteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

ontwortelen

1. overgankelijk losrukken uit de grond (van planten)

   • De olifant was juist bezig een paar bomen te ontwortelen. 

2. overgankelijk (figuurlijk) losmaken van basis of bestaansgrond, het voortbestaan onmogelijk maken

   • En voor wie wel werkt heeft: technologische aardverschuivingen en bezuinigingen bij overheden ontwortelen her en der bedrijfstakken. 

3. onovergankelijk geen omgeving meer hebben waar je je thuisvoelt

   • Wie verhuist vindt niets meer terug, herbegint als kind. Verhuizen is vervreemden, ontwortelen. 

Afgeleide begrippen

• ontworteldheid
• ontworteling

Gangbaarheid

• Het woord ontwortelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• mogelijk leenvertaling van Latijn eradicare, extirpare; cognaat met Middelhoogduits entwurzeln

Werkwoord

ontwortelen

1. overgankelijk losrukken uit de grond (van planten)
   1. (figuurlijk) losmaken van basis of bestaansgrond