officiëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  officiëren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• of·fi·cië·ren, of·fi·ci·eren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘als priester dienst doen’ voor het eerst aangetroffen in 1819
• afgeleid van het Franse officier (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
officiëren	officieerde	geofficieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

officiëren

1. inergatief als priester dienstdoen

Synoniemen

• de mis lezen, dienst doen, celebreren

Afgeleide begrippen

• officiant

Vertalingen

    1.   

Frans: officier (fr)

Spaans: oficiar (es)

Gangbaarheid

• Het woord officiëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.