neutron

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • neu·tron
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘atoomdeeltje’ voor het eerst aangetroffen in 1937 [1]
  • afgeleid van neutraal met het achtervoegsel -on voor subatomaire deeltjes[2]
enkelvoud meervoud
naamwoord neutron neutronen
neutrons
verkleinwoord neutrontje
neutroontje 		neutrontjes
neutroontjes

Zelfstandig naamwoord

het neutron o

  1. (natuurkunde), (scheikunde) een subatomair deeltje zonder lading en met vrijwel dezelfde massa als een proton, meestal voorkomend in de kern van een atoom
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid

96 % van de Nederlanders;
95 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "neutron" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑ neutron op website: Etymologiebank.nl
  3. ↑ Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be


Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /nɛʊ̯trɔn/
Woordafbreking
  • neu·t·ron

Zelfstandig naamwoord

neutron monbezield

  1. (natuurkunde) neutron; een subatomair deeltje zonder lading en met vrijwel dezelfde massa als een proton, meestal voorkomend in de kern van een atoom
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
nominatief neutron neutrony
genitief neutronu neutronů
datief neutronu neutronům
accusatief neutron neutrony
vocatief neutrone neutrony
locatief neutronu neutronech
instrumentalis neutronem neutrony
Hyperoniemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen

Verwijzingen

Meer informatie

Overgenomen van "https://nl.wiktionary.org/w/index.php?title=neutron&oldid=4773114"