morrelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  morrelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mor·re·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘peuteren’ voor het eerst aangetroffen in 1709
• frequentatief gevormd uit morren met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
morrelen	morrelde	gemorreld
zwak -d	volledig

Werkwoord

morrelen

1. inergatief proberen iets los te krijgen door het heen en weer te bewegen

   • Hij morrelde wat aan het roestige slot en kreeg het zowaar open. 

2. (figuurlijk) afbreken, kapot maken, wijzigen

   ▸ Mensen voelen zich persoonlijk aangesproken, zegt Çankaya, en schieten daardoor in het defensief. Bovendien: ‘Het Nederlandse zelfbeeld staat ons in de weg. Nederland zou een open en tolerant land zijn. Als een buitenstaander die je met moeite als gelijke kunt beschouwen je vervolgens vertelt dat er racisme is in Nederland, dan wordt er aan dat zelfbeeld gemorreld.’

Gangbaarheid

• Het woord morrelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "morrelen" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.