mede

Nederlands

[A] erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands mede, Oudnederlands mithi “mee, eveneens”, uit Germaans *médi, *meþí, verwant aan Duits mit, Oudengels med, Gothisch miþ “met”.^[1] In de betekenis van ‘bijwoord van hoedanigheid: samen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236 ^[2]
[B.1] erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands mede, uit Germaans *medu-, verwant aan Engels mead (Oudengels meodu, medu), Duits Met (Oudhoogduits meto), Deens mjød, Zweeds mjöd, enz.^[3] In de betekenis van “honingdrank” voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265.^[2]
[B.2] Herkomst onbekend, ook aangetroffen als samenstelling meekrap, met vergelijkbare vormen in Engels madder (Oudengels mædere), Oudhoogduits matara, enz. ^[4]^[5] In de betekenis van “meekrap” voor het eerst aangetroffen in het jaar 1351. ^[2]

[A] mede (zie ook: mee) ^[1]

ook
- Mede vanwege de gevolgen van Katrina is er een hernieuwde belangstelling voor het broeikaseffect.
▸ Waarschijnlijk mede dankzij de endorfine die vanwege mijn dagelijkse 11 uur durende wandelingen door mijn lichaam stroomde.^[6]
(formeel en deels verouderd): bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord
mededelen: hij deelde het ontslag mede aan de werknemers
(verouderd) prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord
ermede: hij heeft er weinig me(d)e weten te bereiken.

1. ook

[B] de mede v / m

(drinken) licht alcoholische drank vervaardigd van honing ^[3]
(plantkunde) Rubia tinctorum een plant waarvan de wortel een rode kleurstof bevat ^[5]
stuk grasland gebruikt voor het hooien