luieren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  luieren    (hulp, bestand)
• IPA: /lœyjərə(n)/

Woordafbreking

• lui·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘lui zijn’ voor het eerst aangetroffen in 1632
• Een frequentatieve vorm van lui zijn (niet van luien) met het achtervoegsel -er en met het achtervoegsel -en (niet: -eren 2)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
luieren	luierde	geluierd
zwak -d	volledig

Werkwoord

luieren

1. inergatief niets uitvoeren, niks doen

   • Hij was vandaag erg aan het luieren. 

Hyponiemen

• verluieren

Afgeleide begrippen

• geluier

Gangbaarheid

• Het woord luieren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "luieren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.