kolken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kolken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kol·ken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kolken	kolkte	gekolkt
zwak -t	volledig

Werkwoord

kolken

1. ergatief met een draaiiende beweging stijgen of dalen

   • Er was al een gat in de dijk gekolkt. 

2. inergatief overdrachtelijk emotioneel heftig in beweging zijn

   • Ik kolkte innerlijk van woede maar wist me gelukkig te beheersen. 

Zelfstandig naamwoord

de kolken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kolk

Gangbaarheid

• Het woord kolken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kolken" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.