kloris

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kloris    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklorɪs / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• klo·ris

Woordherkomst en -opbouw

• van Kloris, hoofdpersoon uit het toneelstuk "De bruiloft van Kloris en Roosje" ; de naam is vermoedelijk een verkorting van Cornelis

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kloris	klorissen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de kloris m

1. (schertsend) de man waarmee een vrouw of meisje verkering heeft

   • "Eigenlijk was die kloris van mij iets te knap, iets te leuk, iets te gezellig," mompelde ze. "O, mijn god, wat hing ik aan die gozer. Dat was ten tijde van onze huwelijksvoltrekking zo, en het is tot aan zijn dood niet anders geworden." 

2. (pejoratief) slome, tamelijk domme man

   • Een beetje optillen, zei ik, niet meteen het halve bord leeggieten, kloris, nee, dat red je niet met de keukenrol. Pak maar een dweil. 

Synoniemen

• [2] vrijer
• [3] sukkel

Gangbaarheid

• Het woord kloris staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kloris" herkend door:

35 %	van de Nederlanders;
6 %	van de Vlamingen.