insulanus

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van insula (eiland) met het achtervoegsel -nus.

Zelfstandig naamwoord

īnsulānus m

1. eilandbewoner

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	īnsulānus	īnsulānī
genitief	īnsulānī	īnsulānōrum
datief	īnsulānō	īnsulānīs
accusatief	īnsulānum	īnsulānōs
vocatief	īnsulāne	īnsulānī
ablatief	īnsulānō	īnsulānīs