hóndj

Uit WikiWoordenboek

Limburgs

Uitspraak
  • IPA: /(x)hoɲc/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

hóndj m

  1. (roofdieren) hond
    «d'n Hóndj steit bie väöler bekindj es e troew bieës.»
    De hond staat bij velen bekend als een trouw beest.
Verbuiging