gesticuleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gesticuleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ges·ti·cu·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gebaren maken’ voor het eerst aangetroffen in 1669
• afgeleid van het Franse gesticuler (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
gesticuleren	gesticuleerde	gegesticuleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

gesticuleren

1. inergatief gebaren maken, vooral bij het spreken

   • Sommigen kunnen niet praten zonder te gesticuleren . 

Vertalingen

    1. gebaren maken, vooral bij het spreken   

Duits: gestikulieren (de) Engels: gesticulate (en)

Frans: gesticuler (fr) Spaans: gesticular (es), accionar (es)

Gangbaarheid

• Het woord gesticuleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gesticuleren" herkend door:

66 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.