flirten

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • flir·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘niet serieus het hof maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1889 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
flirten
flirtte
geflirt
zwak -t volledig

Werkwoord

flirten

  1. inergatief vrijblijvend een ander of elkaar het hof maken
    • Een figuratieve ambachtsman die flirtte met pop-art, die niks moet hebben van het minimalisme van grote rode vlakken of barbaarse abstracte kunst, maar portretten maakt en reusachtige kleurrijke natuurschilderingen. Een vrolijke, innemende snuiter bovendien. [2] 
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen