exire

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ɛk.ˈsiː.rɛ/

Woordafbreking

• ex·i·re

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van īre met het voorvoegsel ex- (of met het achtervoegsel -ire)

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
ĕxīre	ĕxĕo	ĕxĭi	ĕxĭtum
onregelmatig	volledig

Werkwoord

ĕxīre

1. uitgaan, weggaan, uittreden, uitrukken
2. te voorschijn komen
3. eindigen, aflopen, ten einde lopen
4. ontkomen (aan)

Afgeleide begrippen

• exitium, exitus