disjunctie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • dis·junc·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord disjunctie disjuncties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

disjunctie v [2]

  1. tegenstelling, scheiding
  2. (biologie) het in gescheiden gedeelten opgelost zijn van een verspreidingsgebied waarbij in de tussengebieden die soorten niet voorkomen
  3. (biologie) het uiteengaan van overlangs gedeelde chromosomenparen gedurende de celdeling
  4. (taalkunde) het niet gecorreleerd zijn van fonemen
  5. (wiskunde) logische operator (symbool: , OF of OR), wiens betekenis ongeveer overeenkomt met de betekenis van het Nederlandse woord "of"
Verwante begrippen
Antoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

67 % van de Nederlanders;
82 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen