delegeren

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • de·le·ge·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘overdragen, afvaardigen’ voor het eerst aangetroffen in 1597 [1]
  • afgeleid van het Franse déléguer (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
delegeren
delegeerde
gedelegeerd
zwak -d volledig

Werkwoord

delegeren

  1. overgankelijk taken en verantwoordelijkheden doorgeven
    • Dat werd gedelegeerd naar een lagere ambtenaar. 
  2. afvaardigen, afgevaardigde laten zijn
  3. je taak door iemand anders laten uitvoeren terwijl je zelf toch de eindverantwoordelijke blijft
    • De huisarts delegeert steeds meer van zijn taken naar hulppersoneel. 
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
97 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen