declamatie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  declamatie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·cla·ma·tie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘het voordragen’ voor het eerst aangetroffen in 1734
• Naamwoord van handeling van declameren met het achtervoegsel -atie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	declamatie	declamaties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de declamatie v

1. voordracht, de kunst van (gedichten) voordragen
2. voordracht

   ▸ Deze indrukwekkende demonstratie van betrokkenheid van de kant van de majordomus had een onverwachte uitwerking op de gevleide dichteres. Ze begon te schateren, waarbij zichtbaar werd hoe haar tanden verankerd waren in de met roze tandvlees overtrokken mandibula van haar schedel. Het was bijna angstaanjagend hoe grappig zij de goedbedoelde declamatie van haar eigen meesterwerk achtte.

Gangbaarheid

• Het woord declamatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "declamatie" herkend door:

85 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.