contrarevolutie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • con·tra·re·vo·lu·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord contrarevolutie contrarevoluties
verkleinwoord contrarevolutietje contrarevolutietjes

Zelfstandig naamwoord

de contrarevolutiev

  1. beweging die een revolutie tracht te keren
     De opstand in Boedapest in 1956 was een contrarevolutie. De blasfemische gedachte of het een terechte contrarevolutie was, was tegenwoordig een zuiver academische vraag.[2]
     Als de contrarevolutie had gezegevierd, was Hongarije een westers land geworden, had in het ergste geval de hulp ingeroepen van de Amerikaanse troepen in de Bondsrepubliek en in ieder geval de socialistische defensiegemeenschap van het Warschaupact verlaten.[2]
Verwante begrippen

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. 2,0 2,1
    Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “1968, De grote eeuw deel 7” (2017), Uitgeverij Prometheus op Wikipedia, ISBN 9789044633535