coniuratio
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- van coniurare (samenzweren)
Zelfstandig naamwoord
coniūrātio v
Verwante begrippen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | coniūrātio | coniūrātiōnes |
| genitief | coniūrātiōnis | coniūrātiōnum |
| datief | coniūrātiōnī | coniūrātiōnibus |
| accusatief | coniūrātiōnem | coniūrātiōnes |
| vocatief | coniūrātio | coniūrātiōnes |
| ablatief | coniūrātiōne | coniūrātiōnibus |