combinatorisch

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  combinatorisch    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·bi·na·to·risch

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse combinatoire of Latijnse bīnī (twee tegelijk, dubbel) met het voorvoegsel com-

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	combinatorisch	combinatorischer
verbogen	combinatorische	combinatorischere
partitief	combinatorisch	combinatorischers	-

Bijvoeglijk naamwoord

combinatorisch

1. betrekking hebbend op, berustend op een combinatie als opgevat in de combinatoriek

Vertalingen

    1.   

Spaans: combinacional (es)

Gangbaarheid

• Het woord combinatorisch staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "combinatorisch" herkend door:

42 %	van de Nederlanders;
66 %	van de Vlamingen.