cogliere

Italiaans

Uitspraak

• IPA: /ˈkɔʎ.ʎe.re/

Woordafbreking

• co·glie·re

Woordherkomst en -opbouw

• Van het Latijnse colligere ("verzamelen").

stamtijd
infinitief	onvoltooid deelwoord	voltooid deelwoord
cogliere	cogliente	colto
tegenwoordige tijd	verleden tijd	toekomende tijd
colgo	coglievo	coglierò
	volledig

Werkwoord

cogliere

1. overgankelijk plukken, afplukken

   «Stamane ho colto due rose.»

   Ik heb vanochtend twee rozen geplukt.

2. overgankelijk onderscheppen, betrappen

   «Ho colto la palla al balzo.»

   Ik heb de bal gevangen terwijl hij terugkaatste.

   «Sto aspettando il ladro. Lo coglierò sul fatto.»

   Ik wacht op de dief. Ik zal hem op heterdaad betrappen.

3. overgankelijk benutten, aangrijpen

   «Dovresti cogliere il tempo per studiare un po'.»

   Je zou de tijd moeten benutten om wat te studeren.

   «Se il professore è contento, devi cogliere l'occasione per chiedergli un favore.»

   Als de leraar tevreden is, moet je de gelegenheid aangrijpen om hem een gunst te vragen.

4. overgankelijk treffen, raken

   «Hai colto il bersaglio giusto nel centro.»

   Je hebt het doelwit precies in het midden geraakt.

5. overgankelijk begrijpen

   «Cogli il senso di questa allusione?»

   Begrijp je de betekenis van deze toespeling?

Synoniemen

• [1] prendere, spiccare, staccare
• [2] sorprendere
• [3] approfittare
• [4] colpire, azzeccare
• [5] afferrare, capire, comprendere

Afgeleide begrippen

• coglitore, coglitrice, coglitura, accogliere, incogliere, raccogliere, ricogliere

Verwante begrippen

• colletta, collezione

Uitdrukkingen en gezegden

• [2] cogliere (qualcuno) sul fatto
  • (iemand) op heterdaad betrappen
• [4] cogliere nel segno
  • in de roos schieten
• [5] cogliere (qualcosa) al volo
  • (iets) onmiddellijk begrijpen