coaguleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  coaguleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• co·a·gu·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘klonters vormen’ voor het eerst aangetroffen in 1650
• afgeleid van het Franse coaguler (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
coaguleren	coaguleerde	gecoaguleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

coaguleren

1. overgankelijk een proces van uitvlokking doen ondergaan

   • De toevoeging van stremsel coaguleerde het eiwit in de melk. 

2. ergatief een proces van uitvlokking ondergaan

   • Doordat de ionsterkte te hoog was is dit colloïd gecoaguleerd. 

Gangbaarheid

• Het woord coaguleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.