brokkelde

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • brok·kel·de

Werkwoord

vervoeging van
brokkelen

brokkelde

  1. enkelvoud verleden tijd van brokkelen
    • Ik brokkelde. 
    • Jij brokkelde. 
    • Hij, zij, het brokkelde. 
     Elke stroperige seconde brokkelde haar zorgvuldig opgebouwde verdedigingslinie verder af.[1]

Verwijzingen

  1. All-inclusive” op Wikipedia (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht, ISBN 90-229-9182-2