breen

Noors

Woordafbreking

• bre·en

Naar frequentie	54765

Zelfstandig naamwoord

breen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van bre

Nynorsk

Woordafbreking

• bre·en

Zelfstandig naamwoord

breen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van bre

Schrijfwijzen

• breden

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
brear

breen

1. aanvoegende wijs derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van brear
2. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van brear