bloedhond

Nederlands

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘hondensoort’ voor het eerst aangetroffen in 1567 ^[1]
samenstelling van bloed en hond ^[2]

de bloedhond m

Brits hondenras, hoogbenig, kortharig, grote kop met losse huid, lange hangende oren en een lange staart
wreed, bloeddorstig mens

[1] hondenrassen:

1. Brits hondenras met grote kop, lange hangende oren en een lange staart

2. wreed, bloeddorstig mens

Het woord bloedhond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

98 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bloedhond	bloedhonden
verkleinwoord	bloedhondje	bloedhondjes