bipolair

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bipolair    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bi·po·lair

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Latijnse voorvoegsel "bi-", afgeleid van "bis" (tweemaal) en "polus" (draaipunt).
• afgeleid van pool met het voorvoegsel bi- en met het achtervoegsel -air

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bipolair	bipolairder	bipolairst
verbogen	bipolaire	bipolairdere	bipolairste
partitief	bipolairs	bipolairders	-

Bijvoeglijk naamwoord

bipolair

1. (natuurkunde), (techniek) waarin slechts twee toestanden of posities kunnen voorkomen

   • Een bipolair relais heeft altijd één van de twee schakelstanden actief. 

2. (politiek) met duidelijk verschillende belangen of standpunten

   • Tussen de machtsblokken bleef lange tijd een bipolaire situatie bestaan. 

3. (psychologie) sterk wisselend tussen twee stemmingen

   • Hij leed aan een bipolaire stoornis. 

Synoniemen

• [1]: tweepolig
• [3]: manisch-depressief

Antoniemen

• unipolair

Afgeleide begrippen

• [2]: bipolariteit

Verwante begrippen

• [1]: digitaal, dipool, wisselend
• [2]: multipolariteit, polarisatie, unipolariteit

Vertalingen

    1. waarin slechts twee toestanden of posities kunnen voorkomen   

Engels: bipolar (en) Frans: bipolaire (fr)

Tsjechisch: bipolární (cs)

Gangbaarheid

• Het woord bipolair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bipolair" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.