bevelhebber

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bevelhebber    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·vel·heb·ber

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘commandant’ voor het eerst aangetroffen in 1532
• Samenstellende afleiding van bevel en de stam van hebben met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bevelhebber	bevelhebbers
verkleinwoord	bevelhebbertje	bevelhebbertjes

Zelfstandig naamwoord

de bevelhebber m

1. (militair) iemand die het commando heeft over een leger of vloot

   • De bevelhebber droeg de manschappen op zich terug te trekken. 

Synoniemen

• commandant

Vertalingen

    1. iemand die het commando heeft over een leger of vloot   

Spaans: comandante (es) m

Gangbaarheid

• Het woord bevelhebber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bevelhebber" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.