besterven

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • be·ster·ven
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
besterven
bestierf
bestorven
klasse 3 volledig

Werkwoord

besterven

  1. ergatief het begin van het ontbindingsproces na de dood ondergaan
    • Vlees wordt pas eetbaar als het enige tijd bestorven is. 
  2. ergatief overdrachtelijk verdwijnen alsof iets sterft
    • Haar glimlach bestierf op haar gezicht toen het besef ervan tot haar doordrong. 
  3. ergatief het ~ bijzonder ergens van schrikken of van zijn stuk gebracht worden
    • Na die opmerking bestierf ik het bijna. 

Gangbaarheid

96 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen