baccalaureus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  baccalaureus    (hulp, bestand)
• IPA: / bɑkaˈlaurejʏs / (6 lettergrepen)

Woordafbreking

• bac·ca·lau·re·us

Woordherkomst en -opbouw

• van middeleeuws Latijn baccalaureus "gevorderd student"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	baccalaureus	baccalaurei
verkleinwoord	baccalaureusje	baccalaureusjes

Zelfstandig naamwoord

de baccalaureus m

1. (historisch) academische titel, te behalen na drie tot vier jaar hoger onderwijs
2. iemand die het baccalaureaatsexamen heeft behaald

Synoniemen

• bacc. (wo)
• bc. (hbo)

Verwante begrippen

• bachelor

Gangbaarheid

• Het woord baccalaureus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "baccalaureus" herkend door:

44 %	van de Nederlanders;
43 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van Latijn baccalarius, dat op verschillende terreinen jonge mannen aanduidde die al een behoorlijke opleiding hadden, maar nog niet zelfstandig werkten; vermoedelijk onder invloed van baca "bes" en laurea "laurier", vanwege het gebruik om geslaagden een lauwerkrans (met besjes) op het hoofd te zetten

Zelfstandig naamwoord

baccalaureus m

1. gevorderd student die onderwijs verzorgt onder toezicht van zijn leermeester

Overerving en ontlening

• Duits: Bachelor
• Engels: Bachelor
• Nederlands: baccalaureus, bachelor