assoneren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  assoneren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• as·so·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse assoner (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
assoneren	assoneerde	geassoneerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

assoneren

1. inergatief samen een assonatie vormen, rijmen op

   • Die woorden hebben in een eerder stadium van de taal geassoneerd. 
   • Ook in zogenaamd kunstproza wordt aan de lopende band geassoneerd.  

Vertalingen

    1. samen een assonatie vormen, rijmen op   

Spaans: asonantar (es), asonar (es)

Gangbaarheid

• Het woord assoneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "assoneren" herkend door:

40 %	van de Nederlanders;
49 %	van de Vlamingen.