appelleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  appelleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ap·pel·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘in hoger beroep gaan’ voor het eerst aangetroffen in 1281
• afgeleid van het Franse appeler (met het achtervoegsel -eren) of daarvoor van het Latijnse 'appellare'

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
appelleren	appelleerde	geappelleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

appelleren

1. inergatief ~aan een beroep doen op, speculeren op

   • Zij appelleerden aan zijn vaderlandsliefde. 

2. inergatief (juridisch) ~ van in hoger beroep gaan, in appel gaan

   • .. dat er ook door hem van een vrijspraak-vonnis kan geappelleerd worden, 

3. inergatief (sport) als speler de scheidsrechter roepen i.v.m. een bepaalde spelsituatie

Verwante begrippen

• een beroep doen op, in appel gaan, in beroep gaan

Afgeleide begrippen

• appellant, appellatie, appellering

Vertalingen

    1.   

Engels: appeal (en) Frans: appeler (fr)

Spaans: apelar (es)

Gangbaarheid

• Het woord appelleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "appelleren" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.