aanliggen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van aanliggen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aanliggen			aan te liggen
	toekomend		zullen aanliggen aan zullen liggen			te zullen aanliggen aan te zullen liggen
voltooid	tegenwoordig		hebben aangelegen			te hebben aangelegen
	toekomend		aangelegen zullen hebben			aangelegen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	aanliggend		aangelegen			ev. lig aan	mv. verouderd ligt aan	ligge aan (bijzin) aanligge
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	lig aan	ligt aan	ligt aan	ligt aan	ligt aan	liggen aan	liggen aan	liggen aan
verleden (o.v.t.)	lag aan	lag aan	lag aan	laagt aan	lag aan	lagen aan	lagen aan	lagen aan
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanliggen	zult/zal aanliggen	zult/zal aanliggen	zult aanliggen	zal aanliggen	zullen aanliggen	zullen aanliggen	zullen aanliggen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanliggen	zou aanliggen	zou(dt) aanliggen	zoudt aanliggen	zou aanliggen	zouden aanliggen	zouden aanliggen	zouden aanliggen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	aanlig	aanligt	aanligt	aanligt	aanligt	aanliggen	aanliggen	aanliggen
verleden (o.v.t.)	aanlag	aanlag	aanlag	aanlaagt	aanlag	aanlagen	aanlagen	aanlagen
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanliggen aan zal liggen	zult/zal aanliggen aan zult/zal liggen	zult/zal aanliggen aan zult/zal liggen	zult aanliggen aan zult liggen	zal aanliggen aan zal liggen	zullen aanliggen aan zullen liggen	zullen aanliggen aan zullen liggen	zullen aanliggen aan zullen liggen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanliggen aan zou liggen	zou aanliggen aan zou liggen	zou(dt) aanliggen aan zou(dt) liggen	zoudt aanliggen aan zoudt liggen	zou aanliggen aan zou liggen	zouden aanliggen aan zouden liggen	zouden aanliggen aan zouden liggen	zouden aanliggen aan zouden liggen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb aangelegen	hebt aangelegen	hebt/heeft aangelegen	hebt aangelegen	heeft aangelegen	hebben aangelegen	hebben aangelegen	hebben aangelegen
verleden (v.v.t.)	had aangelegen	had aangelegen	had aangelegen	hadt aangelegen	had aangelegen	hadden aangelegen	hadden aangelegen	hadden aangelegen
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangelegen hebben	zal/zult aangelegen hebben	zult/zal aangelegen hebben	zult aangelegen hebben	zal aangelegen hebben	zullen aangelegen hebben	zullen aangelegen hebben	zullen aangelegen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangelegen hebben	zou aangelegen hebben	zou/zoudt aangelegen hebben	zoudt aangelegen hebben	zou aangelegen hebben	zouden aangelegen hebben	zouden aangelegen hebben	zouden aangelegen hebben