aanbellen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanbellen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈambɛlə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·bel·len

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  aan vz  en  bellen ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
aanbellen	belde aan	aangebeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

aanbellen

1. bij iemand (aan de deur) bellen, op de knop van de elektrische deurbel van een huis drukken

   • Nog voor ze kunnen aanbellen, zwaait de deur open. 
   • Als je wilt dat iemand de voordeur voor je openmaakt moet je aanbellen. 

2. aan de deurbel trekken om die te laten rinkelen

   • Nog voor ze kunnen aanbellen, zwaait de deur open. 
   • Als je wilt dat iemand de voordeur voor je openmaakt moet je aanbellen. 

Verwante begrippen

• belletje trekken: aanbellen en dan hard wegrennen zodat iemand voor niets de deur opent, een vorm van plagen door kinderen

Vertalingen

    1. bij iemand (aan de deur) bellen   

Bulgaars: звъня (bg), позвънявам (bg) Deens: ringe på (da) Duits: klingeln (de) Engels: ring (en) Esperanto: sonorigi (eo)

Italiaans: sonare all'uscio (it) Pools: zadzwonic (pl) Spaans: llamar (es) (a la puerta)

Gangbaarheid

• Het woord aanbellen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanbellen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.