-cus
Latijn
| Huidig bestand |
|---|
| 1 |
Uitspraak
- IPA: /-kʊs/
Woordherkomst en -opbouw
- Overgeërfd uit het Proto-Indo-Europees. Van dezelfde stam komen ook het Nederlands-Duitse -ig, het Engelse -y en het Oudgriekse -ικός. De afgeleide vorm met een bindklinker i is -icus.
Achtervoegsel
-cus
- vormt bijvoeglijke naamwoorden van andere (voor)naamwoorden betekenen "behorende tot".
- «civis → civicus»
- burger → burgerlijk
- «bellum → bellicus»
- oorlog → oorlogs-
- «civis → civicus»
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | -cus | -ca | -cum | -cī | -cae | -ca |
| genitief | -cī | -cae | -cī | -cōrum | -cārum | -cōrum |
| datief | -cō | -cae | -cō | -cīs | -cīs | -cīs |
| accusatief | -cum | -cam | -cum | -cōs | -cās | -ca |
| ablatief | -cō | -cā | -cō | -cīs | -cīs | -cīs |
| vocatief | -ce | -ca | -cum | -cī | -cae | -ca |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): -cior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): -cissimus | ||||||